Ubiór kibica piłkarskiego to nie tylko sportowa koszulka i szalik w klubowych barwach. Niekoniecznie będzie to też po prostu wygodny dres. Coraz więcej miłośników futbolu decyduje się na styl casual – wygodną i codzienną odzież sportową nieformalną. Najważniejszą jego cechą jest połączenie elementów sportowych ze strojem codziennym. Koszulki polo, swetry, jeansy, „szwedki”, długie płaszcze, a także – właściwie przede wszystkim – buty sportowe, głównie białe, wzorowane na modelach retro z lat siedemdziesiątych: to typowe wyposażenie szafy kibica ceniącego casual.
Styl casual wywodzi się z Wielkiej Brytanii i w swojej obecnej formie wykształcił się w latach 8o. minionego wieku. Zapoczątkowali go kibice dwóch klubów z Liverpoolu – Liverpoolu FC i Evertonu, którzy podróżując ze swoimi klubami po Europie, przywozili do Anglii drogą odzież sportową, pochodząca przede wszystkim z Włoch i Francji, którą wcześniej na ogół zwyczajnie kradli z butików. Wiele z marek, które trafiały do ich szaf, było w ogóle niedostępnych w ich kraju.
W krótkim czasie kibice innych klubów, początkowo nastawieni niechętnie, zainteresowali się tym stylem ubierania. Okazało się bowiem, że jest on nie tylko modny, ale zapewnia również swoistą ochronę przed aresztowaniem. W owym okresie policjanci, przyzwyczajeni do zupełnie innego ubioru kibiców, nie zatrzymywali odzianych w drogie i rzadkie marki chuliganów, a ubranych „staromodnie” skinheadów. Już pod koniec lat 80., styl casual rozpowszechnił się na tyle, że przestał być kojarzony wyłącznie z kibicami. Obecnie zjawisko to stało się masowe i stanowi typowy ubiór uliczny w Wielkiej Brytanii, choć wciąż słowo „casuals” na Wyspach przypisuje się jednoznacznie do subkultury chuliganów.
Jakie marki najbardziej cenią casuals? Fred Perry (przede wszystkim koszulki polo), Stone Island (płaszcze i kurtki), Burberry (głównie szaliki i czapki w charakterystyczną kratkę), Lacoste, Ralph Lauren, Ben Sherman czy Adidas. Estymą cieszy się również firma Henri Llyod, założona przez zmarłego niedawno Henryka Strzeleckiego. Mr Henri, jak był nazywany w Anglii, podczas II Wojny Światowej służył w II Korpusie Polskich Sił Zbrojnych.
Po wojnie osiadł w Manchesterze, gdzie studiował włókiennictwo i projektowanie mody. Zanim utworzył własną firmę pracował w przemyśle odzieżowym w Anglii, współpracując z największymi firmami regionu. Zaczynał od sklepów z odzieżą skierowaną do żeglarzy (sam zresztą był zapalonym sternikiem), następnie wchodząc do sklepów z odzieżą sportową, by ostatecznie stać się samoistną modną marką odzieżową.
Do Polski styl casual trafił dzięki emigrantom. Wyjeżdżając do pracy do Wielkiej Brytanii, zaopatrywali się w dużo tańsze niż w naszym kraju ubrania znanych i ekskluzywnych marek. Ci, którzy nie mogą sobie na nie pozwolić, ale do których przemawia ta moda, często decydują się na tańsze zamienniki – polskie, lub marki z niższej półki, ale o podobnym profilu. W Internecie, na forach dyskusyjnych i Facebooku, miłośnicy casual wymieniają się opiniami na temat ubrań i informują wzajemnie i promocjach i wyprzedażach. Na forum Legii Warszawa temat poświęcony modzie casual liczy sobie prawie sto pięćdziesiąt stron. Jednak dwa elementy – wysokie ceny i silne przywiązanie polskich kibiców do barw klubowych – raczej nie spowodują w najbliższym czasie szybkiego rozwoju stylu casual w naszym kraju.
