Podróże kształcą. To nie mit. To podczas podróży najwięcej dowiadujemy się o świecie i ludziach. Świetnie też tę wiedzę utrwalamy (jeśli coś odczuwamy na własnej skórze lub widzimy na własne oczy, o wiele łatwiej nam to zapamiętać, niż czytając o tym w książkach), a także uczymy się formułować własne opinie i sądy. Podróżowanie to trochę męska czynność. Choć na to stwierdzenie mogłyby się oburzyć wszystkie feministki świata, trudno zaprzeczyć, że podróże rozwijają w nas takie cechy charakteru, jak samodzielność, zaradność, odwaga, czyli przymioty, których najprędzej wymaga się właśnie od facetów. Podróżowanie ma wiele twarzy. Podróżować można z przewodnikami, wykupując odpowiednie wycieczki w biurach podróży (to najłatwiejszy i chyba najmniej rozwijający sposób na podróż), z przyjaciółmi lub dziewczyną na własną rękę, a także samotnie. Ten ostatni sposób, choć niekoniecznie popularny, ma swoich zagorzałych zwolenników i niezaprzeczalne zalety. Jakie?
Z reguły trochę obawiamy się podróży w pojedynkę. Obcy kraj, obcy ludzie, obce zwyczaje, a przecież co dwie głowy to nie jedna. Będąc samemu, trochę boimy się nieprzewidzianych wypadków – mamy wrażenie, że zaraz się zgubimy, ktoś nas napadnie lub nas obrabuje. Ciężej możemy też znosić takie znoje podróży, jak dźwiganie bagażu, załatwienie noclegu czy wybór odpowiedniego szlaku. Początkowo łyso też nie mieć do kogo otworzyć ust – nie ma z kim podzielić się danym zjawiskiem, obserwacją, wydarzeniem. A jednak samotna podróż otwiera przed nami cały szereg innych, nowych możliwości, które czynią ją wyjątkową i niezapomnianą. Taka podróż zmienia, formułuje charakter, hartuje, ma kształt realnej przygody. To świetny pomysł na niesamowity urlop i próbę poznania samego siebie.
Zalety samotnej podróży
Zalet podróży w pojedynkę jest więcej, niż moglibyśmy się spodziewać. Po pierwsze: to ty jesteś panem sytuacji i swoim przewodnikiem. Nie musisz dyskutować z dziewczyną, którą bolą już nogi od chodzenia, debatować z przyjaciółmi, gdzie najlepiej zjeść, a gdzie się przespać, nie jesteś też zmuszony na nikogo czekać – nie tupiesz z niecierpliwością nogą, gdy twoja znajoma za dużo czasu marnuje w łazience tuż przed wyjściem i gdy twój kumpel zalega skacowany po poprzedniej nocy na łóżku, cierpi na ból głowy i niechęć przed zwiedzaniem. Decyzje podejmujesz sam i zwykle zajmują ci one zaledwie kilka sekund. Co za oszczędność czasu! Nikt nie podważy twoich wyborów – jedynie ty możesz się uczyć na własnych błędach.
Gdy jesteś sam, otwierasz się na otoczenie. Siłą rzeczy zawierasz interesujące znajomości, nawet gdybyś nie miał na to ochoty. Zawsze przyjdzie ci z kimś zamienić parę słów, ciekawi ludzie sami wchodzą ci w drogę, próbują złapać kontakt. Spotykasz na swojej drodze również całą masę dziwaków, ekscentryków, co dodaje twojej podróży charakteru i poszerza zbiór interesujących wspomnień. Ciekawi ludzie to jeden z fajniejszych aspektów podróżowania. Uprawiając grupową turystykę, skupiając się na własnym gronie i „odstraszając” innych, tracisz tę okazję.
Samotność sprzyja również kontemplacji i uważnej obserwacji otoczenia. Będąc w pojedynkę, wyostrzasz zmysły, jesteś bardziej uważny, a także bardziej refleksyjny. Twoja uwaga jest skupiona wyłącznie na trasie i mijanych obiektach: nic jej nie odwraca, dzięki czemu lepiej poznajesz to, co na około, widzisz znacznie więcej niż w towarzystwie „wesołej bandy” czy czymś innym zainteresowanej dziewczyny. Nie musisz się wstydzić swoich reakcji, ani nikogo namawiać, by zatrzymać się gdzieś na dłużej. Podróżując samotnie, sprawdzasz również swoje możliwości. Dowiadujesz się, jak bardzo jesteś samodzielny, na co cię stać, uczysz się też odwagi i śmiałości wobec ludzi. Lepiej też kształtujesz znajomość obcego języka – więcej słyszysz, więcej widzisz, nie obawiasz się zbłaźnić przed przyjaciółmi, więc jesteś śmielszy w kontaktach z obcokrajowcami. Na wierzch wychodzą twoje autentyczne pragnienia i twój prawdziwy charakter. Takie podróżowanie sprzyja również myśleniu. To czas, w którym możesz podsumować swoje dotychczasowe życie, podjąć ważne decyzje, uporządkować sobie wszystko w głowie, aż wreszcie zresetować się, nabrać dystansu do codzienności, wrócić do domu zupełnie odświeżony.
Jak się przygotować do samotnej podróży?
Po pierwsze: jeśli masz partnerkę, musisz jej to ładnie i zgrabnie wytłumaczyć. „Kochanie, wyjeżdżam” pewnie nie wystarczy. Bądź delikatny i zatroszcz się o jej dobre samopoczucie – niech się o ciebie nie martwi i będzie pewna, że wiesz, co robisz i czego chcesz. Prawdopodobnie twoja samotna podróż będzie dla niej łatwiejszą do przełknięcia informacją niż wyjazd z lubiącymi dobrą zabawę kolegami. Jeśli nie masz dziewczyny – nie musisz się tym martwić i już zacząć pakować.
Po drugie: zastanów się, co musisz zabrać ze sobą. Jeśli będziesz podróżował sam, dobrze jest mieć mały, podręczny bagaż, nie dźwigać ogromnych ciężarów (nie więcej niż 15 kilogramów). Liczy się praktyczny ekwipunek. Podróżując samotnie, nie potrzebujesz żelu do włosów, czyli eleganckich spodni.
Po trzecie: zaopatrz się w dobre przewodniki. Mimo że to ty jesteś panem samego siebie, warto byś zobaczył to, co najbardziej warte zobaczenia. Błądzenie bez przewodnika może zepsuć ci całą podróż, na przykład omijając coś naprawdę zapierającego dech w piersiach. Dobra mapa to także część twojego niezbędnego ekwipunku. Dobrze mieć też pod ręką rozmówki i słownik. W miarę możliwości lepiej dogadywać się z miejscowymi w ich języku (będąc w Czechach, najlepiej próbować rozpocząć rozmowę po czesku, zanim użyjemy angielskiego) – taki wysiłek sprawia, że miejscowi reagują sympatyczniej, bardziej spontanicznie.
Po czwarte: weź ze sobą podstawowe lekarstwa. Gdyby przytrafiło ci się przeziębienie, dobrze będzie reagować maksymalnie szybko, zamiast włóczyć się po aptekach w obcym kraju.
Po piąte: nie zapomnij o uśmiechu. Kiedy już zdecydujesz się na samotną podróż, powinieneś być pozytywnie nastawiony do otoczenia. Zwrotne reakcje innych ludzi, ich serdeczność względem ciebie, chęć pomocy, potrafi bardzo ułatwić podróż.
Nie miej obaw przed samotnym podróżowaniem. Jeśli choć trochę cię to kusi, zdecyduj się już w tę wiosnę. Być może twoja wyprawa okaże się nie tylko wyjątkową przygodą, ale i sprytnym sposobem na poukładanie sobie życia i wszystkich spraw we własnej głowie.
