Jednym z najważniejszych elementów zdrowego trybu życia jest odżywianie – to oczywiste. Jesteśmy wręcz bombardowani informacjami o tym, jak należy się odżywiać, w jakich ilościach, czemu ograniczać białe pieczywo i słodycze, jakie jeść mięso, ile i co pić, których owoców unikać i które warzywa są najcenniejsze. Celebryci w telewizjach śniadaniowych z szerokim uśmiechem informują, jak to łatwo można osiągnąć upragnioną wagę i doskonale się czuć. Dietetycy i lekarze przestrzegają przed dietami cud i zalecają jedzenie wszystkiego z umiarem. Rzadko jednak mówią o dwóch bardzo popularnych dietach – wegetariańskiej i wegańskiej.
Wśród Polaków jest ok. 2 mln wegetarian. Decydują się oni na tak radykalną zmianę diety z powodów ideologicznych, zdrowotnych, lub obu naraz. Wegetarianie żyją dłużej, rzadziej zapadają na choroby serca i układu krążenia. Spowodowane jest to wyłączeniem z jadłospisu mięsa, co według nich nie jest żadną stratą. Przeciwnie, odpowiednio wyważony i urozmaicony wegetariański sposób odżywiania zapewnia wszystko, czego ciało potrzebuje, by być zdrowym i silnym. Niezwykle ważne jest jednak to, jak wegetarianie komponują dietę. Nie jedząc mięsa narażają się na anemię, dlatego muszą dbać o różnorodność i potrawy bogate w witaminy. Częstym błędem, popełnianym przez początkujących wegetarian, jest rezygnacja z mięsa i nie zastępowanie go żadnym odpowiednikiem. Na obiad więc pozostają same ziemniaki i surówka, a na śniadanie kanapki z żółtym serem. To prosta droga do nadwagi i chorób.
Wegetarianizm to nie tylko specyficzna dieta, to także ideologia, bowiem wegetarianizm to część większej całości – weganizmu. W Polsce zabija się na mięso około 470 mln zwierząt rocznie, co daje więcej niż milion dziennie, czyli blisko tysiąc na minutę. We współczesnych rzeźniach, zwierzęta traktowane są jak pozbawione emocji i nieczujące bólu twory przeznaczone na mięso. Wegetarianie nie godzą się na takie traktowanie zwierząt i manifestują to swoimi zwyczajami żywieniowymi. Weganizm jest dążeniem do wyeliminowania produktów pochodzenia zwierzęcego nie tylko z diety, ale również ze wszystkich innych aspektów życia. Zatem wegetarianizm jest częścią składową weganizmu. Weganie unikają mięsa oraz całej żywności pochodzenia zwierzęcego, nawet jeśli przy jego produkcji nie zostało zabite żadne zwierzę, czyli np. nabiał (w tym jajka) oraz miód. Weganie przeciwstawiają się kupowaniu kosmetyków i ubrań powstałych z odzwierzęcych surowców (skóry, futra, wełna, jedwab), nie korzystać z atrakcji, w których wykorzystuje się zwierzęta (polowania, zoo, rodeo, cyrk), a także rezygnować z produktów, które – mimo że nie zawierają składników odzwierzęcych - były na nich testowane. Weganizm promuje wiele popularnych osób, m.in. Pamela Anderson, Toby Maguire, Alec Baldwin czy Alicia Silverstone.
Wegetarianizm czy weganizm wbrew pozorom nie są aż tak restrykcyjnymi dietami. Dają możliwość dużego urozmaicenia posiłków. Są bogate w porównaniu do innych, dość popularnych obecnie diet:
Frutarianizm - spożywanie tylko surowych owoców.
Witarianizm - spożywanie tylko surowych warzyw.
Dieta makrobiotyczna - określa bardzo jednostronny sposób odżywiania i bazuje na naturalnej, nieprzetworzonej żywności, przede wszystkim na produktach zbożowych z bardzo niewielkim dodatkiem warzyw i owoców.
Semiwegetarianizm – dieta ta przypomina laktoowowegetariańską (bazuje na produktach zbożowych, owocach, warzywach, strączkowych i orzechach. Dopuszcza spożywanie mleka i jego przetworów oraz jaj) z tą różnicą, że semiwegetarianie sporadycznie spożywają białe mięso (drób) i ryby.
Zanim jednak ktoś się zdecyduje na taką dietę, powinien dobrze to przemyśleć. Zastanowić się, czy naprawdę tego chce, poznać ją, sprawdzić, czy będzie mieć czas na przygotowywanie odpowiednich posiłków i upewnić się, że będzie potrafił dostarczyć organizmowi wszystkiego, co jest mu niezbędne. Warto skonsultować się także z dietetykiem, który zleci przeprowadzenie odpowiednich badań i doradzi, jaka dieta jest dla niego najlepsza.
