Dobroczynne działanie aloesu było już znane w starożytności, kiedy wykorzystywano go jako środek do leczeni ran. Obecnie na świecie występuje 400 gatunków aloesu ale tylko trzy mają właściwości lecznicze: aloe arborescens, aloe ferox i aloe vera. Prawie wszystkie preparaty otrzymane z aloesu pochodzą z odmiany zwanej aloe vera miller barbadensis, gatunku który został stworzony przez człowieka na początku XX wieku na potrzeby przemysłowej hodowli.
Najbardziej korzystne właściwości posiada gatunek aloe ferox (znany jako dziki aloes lub gorzki aloes). Do produkcji zbiera się tylko dojrzałe liście. Liście każdej rośliny są obcinane jedynie raz do roku. Obcinanie dolnych, dojrzałych liści (o najwyższym stężeniu wszystkich substancji) stymuluje wzrost aloesu. Jeśli liść aloesu zostanie przecięty, natychmiast zaczyna wypuszczać żółtą, gorzką ciecz zwaną aloiną. Ponieważ duże dawki aloiny mogą być toksyczne, ważne, aby cała aloina została usunięta. Po odsączeniu aloiny cały liść, łącznie ze skórką, wykorzystywany jest do wyrobu soku. W ten sposób zostają zachowane cenne minerały, witaminy i pierwiastki śladowe, które zostałyby utracone, gdyby liść został „obrany”. W przypadku aloe vera, do produkcji wykorzystuje się jedynie miąższ liścia.
Miąższ aloesu zawiera ponad 140 biologicznie czynnych składników:
Sok z aloesu ma również dobroczynny wpływ na ogólny stan zdrowia i samopoczucie: regeneruje i oczyszcza organizm, wzmacnia układ odpornościowy, działa wirusobójczo, bakteriobójczo i grzybobójczo, wspomaga wchłanianie witamin i minerałów w jelicie cienkim, obniża poziom cukru we krwi, pomaga zapobiegać nadwadze.
Ciekawy artykuł, człowiek uczy się całe życie, nawet nie wiedziałam, że zwykły aloes jest tak cennym źródłem witamin i mikroelementów. Pijecie sok z aloesu?